Hallo wereld!

Alle internet goeroe adviezen de prullenbak in | Schrijven werkt therapeutisch | Wat mij zoal bezighoudt | Ik weet het beter

Ik dacht altijd dat het ‘Hallo wereld’ bericht een soort test bericht was, zodat je kon kijken hoe een blogbericht er uit zou zien op je website en hoe de instellingen in elkaar staken.

Maar nu ik voor de zoveelste keer aan een blog begin (vorige incarnaties zijn een roemloze dood gestorven), bedacht ik me: ik kan dit bericht ook serieus nemen.

Hallo wereld

Mijn naam is Rob en ik ben van plan deze keer wel vol te houden en al schrijvende een verzameling van berichten op te bouwen die een expressie zijn van mijn gedachten, ideeën en hersenspinsels.

Ik doe mijn best om hierbij vele zaken los te laten waarvan ik dacht dat ze belangrijk waren bij het hebben van een blog. Zoals een duidelijke doelgroep hebben, een persona in gedachten hebben en daarvoor schrijven, lessen en tips en strategieën delen over een bepaald onderwerp (je niche) zodat je een publiek opbouwt, wat zich vervolgens voor jouw website inschrijft en aan wie je uiteindelijk zaken kunt verkopen zodat je blog langzaam uitgroeit tot een bedrijf.

Stuk voor stuk valide ideeën, alleen voor mij is deze aanpak niet de bedoeling. De bedoeling van mijn blog, van mijn schrijven, is in de eerste plaats een kanaal creëren waarop ik mij kan uitdrukken. Waarop ik ideeën kan ontwikkelen, kan reageren op zaken die gebeuren in de wereld, etc. Het is dus in eerste instantie voor mezelf.

Het zou wel mooi zijn als mijn berichten ook gelezen worden, als er zelfs reacties op komen. Als, wie weet op een dag, mensen ernaar uitkijken dat er weer een nieuw bericht verschijnt op “omroep Rob”.

Echter, dit als vertrekpunt nemen werkt voor mij contraproductief.

Wat ga ik dan wel doen?

Ten eerste ga ik, wanneer ik begin met het schrijven van een bericht, niet bepalen hoe lang of kort dit bericht moet zijn. Toen ik laatst opnieuw Fooled by Randomness van Nassim Nicholas Taleb las, las ik daarin over zijn ervaring met schrijven:

Wanneer je een bepaald aantal woorden moet halen, of juist daarbinnen moet blijven. Wanneer je een deadline hebt. Dan wordt schrijven een vervelende klus. Echter, wanneer je gewoon gaat schrijven en het zo lang of kort laat worden als je zelf wilt en wanneer je elke draad volgt die je wilt volgen, dan wordt schrijven leuk. 

Mezelf kennende zul je op dit blog vooral wat langere artikelen vinden. 

Ten tweede houd ik van verwijzingen (links). Zoals net naar het boek van Taleb. Die zul je dus ook regelmatig tegen gaan komen, vermoed ik. Ik houd namelijk van verbanden leggen tussen problemen, oplossingen, theorieën, maar ook films, songteksten, gedichten en wat al niet meer. Ik vind het zelf heerlijk wanneer ik vanuit een artikel naar allerlei nieuwe spannende plekken op het web wordt geleid waar ik nieuwe dingen tegenkom die ik vervolgens al dan niet in me op kan nemen.

Ten derde wil ik vooral schrijven over zaken die mij bezig houden. Ik ben in het dagelijks leven niet iemand die veel woorden gebruikt, wat niet wil zeggen dat ik niets te zeggen heb. Er is echter vaak wel een ander aan het woord en onderbreken vind ik vermoeiend. Maar ook ik heb behoefte aan expressie, aan het delen van mijn gedachten, aan het uitwerken van een idee zodat het beter wordt. Dus richt ik mij tot het geschreven woord. 

Tot slot werkt schrijven verhelderend, helend en rustgevend. Nadat ik vorig jaar The Power of Writing it Down las, heb ik een tijdje wat intensiever ge-journald. En ik merkte dat dit me op een manier ontspande die ik nog niet zo goed kende. En dan bedoel ik niet tijdens het schrijven, maar in de dagen erna. Schrijven werkt therapeutisch.

En wat houdt mij dan zoal bezig? 

Het volgende.

Is hierin een verband te vinden? 

Wie mij kent weet dat ik veelal bezig ben met het vinden van manieren waarop zaken beter, efficiënter, effectiever, sneller en plezieriger kunnen. Thuis en op het werk. Natuurlijk houdt dit kijken naar systemen en processen niet op bij de dingen die ik dagelijks zelf tegenkom. Nee, mijn verbeter-visie staat altijd aan. En ik voel een dringende behoefte om in mijn leven bij te dragen aan het upgraden en verbeteren van onze samenleving. Liefst op een zo groot mogelijke schaal. Geen idee hoever ik daarin zal komen. 

Erover schrijven lijkt me in ieder geval een goede eerste stap. Want, hierover heb ik zelf de controle. Of ik ooit de kans krijg om mee te helpen bepaalde urgente en belangrijke problemen in de wereld op te lossen, dat weet ik niet. Dat kan ik niet overzien en ik heb er ook geen controle over.

Schrijven dus, op mijn eigen blog.

Voor alle Nederlandstalige bloggers: ik ben ook een betweter en dus wil ik even iets kwijt over de terminologie van het bloggen.

Blog = afkorting van weblog. Een weblog is een online logboek van berichten.

“lees mijn nieuwe blog” of “ik heb een nieuw blogje geschreven” = fout.

Je hebt een nieuw artikel geschreven, welke gepubliceerd is op je blog.

Op de hoogte blijven van nieuwe content? Volg me op Instagram!